Introductie
“Voor André Gouw, geldt in grote lijnen dat zijn schilderijen en werken op papier geen puzzels vormen waarvan je ieder symbool moet weten en dat vervolgens in de context van het geheel moet plaatsen om tenslotte de bedoeling van de maker te kunnen onderscheiden.
Bij Gouw is het symbool zichzelf gebleven in zijn puurste betekenis, zonder dat de kijker naar een literaire betekenis heeft te zoeken. In feite grijpt Gouw hiermee terug op de ideeën van de Nederlandse symbolisten aan het begin van de vorige eeuw.
Zijn werk past dan ook in een traditie van grote namen als Thorn Prikker, Willem van Konijnenburg, Jan Toorop, de vroege Mondriaan en Antoon der Kinderen, terwijl er een parallelle ontwikkeling is te onderscheiden met Dick Ket. Wie bij het horen van deze namen de huidige “symbolisten” ouderwets verwijt, althans geen hedendaagse ontwikkeling in hun werk kan onderscheiden, vergeet maar al te gauw dat het hier om een logische voortzetting gaat van een stijl, die in hun werk nooit heeft opgehouden te bestaan.
Gouw opnieuw als voorbeeld genomen is trouwens geen vernieuwer om de vernieuwing zelf.
Hij hanteert een zuiver realistische stijl, omdat die zo duidelijk mogelijk zijn opvattingen en ideeen kan weerspiegelen. Het gaat symbolisten niet om de techniek of stijl, maar op de eerste plaats om de idee, die zo direct mogelijk geuit moet worden. Zo is elke stijl of techniek een obstakel, dat de zo treffend mogelijke weergave van de idee in de weg staat.
De weinig modieuze opvattingen van deze kunstenaars brengen met zich mee dat hier sprake is van een tijdloos soort symbolisme. Hun kunst wordt daarmee van alle tijden, maar ze zijn tevens in staat, zich te laten inpassen in het huidige tijdsbeeld. André Gouw is daar een uitstekend voorbeeld van. In alle discussies over occultisme zou je zijn werk kunnen gebruiken als een referentiekader met een volmaakte objectiviteit. Zelfs daar waar zijn verwijzingen in het werk van persoonlijke aard zijn, is de taal universeel gehanteerd en toegankelijk gebleven.”
Cees Straus